Droga Stanisławskiego prawym filarem pn.-wsch. ściany Pośredniego Gerlacha [Stanislawského cesta pravým pilierom] IV to bardzo interesująca droga zimowa. Sporo zróżnicowanego terenu, z czego połowa to wspinanie. Droga nie pozwala się nudzić. Podsumowując prawdziwy alpinizm zakończony na najwyższym wierzchołku Tatr.

Ze względu na sporą ilość traw, luźnych kamieni, raczej jest to droga na zimę.

Tadek w płycie nad turniczką. Fot. dg

Wycena: IV

Długość:  550 m deniwelacji

Czas przejścia: 6-7 godzin

Lokacja:  Wielicka Dolina / NE ściana Pośredniego Gerlacha

Uroda: Sam oceń. Jeśli przeszedłeś to zaznacz ilość gwiazdek (Od 1 do 5), tak aby inni wiedzieli na co warto iść ;)

Wystawa: NE

Charakter: trawki / śnieg / zacięcie / płyty. Generalnie alpinizm :)

Zagrożenia obiektywne: ?

Pierwsze przejście: 1930, 7 lipca - Jan Gnojek, Tadeusz Pawłowski i Wiesław Stanisławski

1955, 14 marca - Próba wejścia zimowego (zrobionoe ok. 1/6 filara): Jan Długosz, Zdzisław Jakubowski, Skoczylas i Wojnarowicz

Pierwsze przejście zimowe: 1960, 27 lutego - I. Bajo, Z. Kysilka

WHP 1688 (Tom XII)

Dojście

Ok godziny z Śląskiego Domu. Dnem Doliny Wielickiej.

Opis

Droga Stanisławskiego startuje u podstawy Żeberka z poniższego zdjęcia. Jednakże miejsce to było zdecydowanie letnie, dlatego zdecydowaliśmy się iść nieco w lewo do trawiastego zacięcia (ok. IV), które wyprowadzało na grzbiet tego żeberka.

Miejsce naszego wejścia w ścianę. Fot. dg

Gdy wejdziemy na grzbiet żeberka, to idziemy kilkanaście metrów do śniejżnej przełączki, skąd trzeba obniżyć się w prawo do trawiastego zacięcia.

Wspomniane wyżej żeberko. Fot. dg

Do wyboru mamy dwa. Jedno z lewej mocno się narzuca. Drugie z prawej ma trudniejszy dolny próg, ale nie trzeba robić trawersu. Ja wybrałem lewe, dzięki czemu miałem okazję powspinać się trawersem z obniżeniem. Chyba prawe jednak będzie lepsze.

Trawiaste zacięcia. Fot. dg

Zacięciem do góry, a następnie lekko w prawo po trawkach. Stamtąd już łatwym terenem do góry do wielkiego tarasu, który trawersujemy do jego lewego skraju.

Tadek Grzegorzewski przed wejściem na taras. Fot. dg

Tutaj do góry płytą z trawiastymi kępami trawy. Następnie delikatnie w prawo, tak aby wbić się z prawej strony w komino/zacięcie z potrzaskanymi blokami, na szczyt turniczki. Gdzie można założyć wygodne stanowisko (2 haki).

Tadek na dojściu do turniczki. Fot. dg

Turniczka. Fot. dg

Z turniczki wprost do góry płytą (IV), a następnie lekko w prawo za przełamanie grzbietu.

Stamtąd do śnieżnej rynny. Rynną tą około 40-50 metrów, a następnie wbijacie się na żebroi idziecie w lewo do rynny.

Wspomniane wyżej żebro. Fot. dg

My nieco się zagalopowaliśmy i polecieliśmy rynnami z prawej strony żebra ok. 80-100 metrów. Później wróciliśmy na żebro. Właściwa droga z żebra według WHP to:

"Z żebra 45 metrów skośnie w lewo ku górze do ciągnącej się po lewej stronie żebra rynny (nie jest to jeszcze główna rynna). Rynną 50 metrów do jej końca, po czym łukiem w lewo 60 m (pod koniec przez wielką, głądką płytę) na wielki, piarżysty taras, położony już w głównej rynnie). Tym tarasem i trawiastą rynną w prawo na ostrze żebra".

piarżysty taras na końcu rynny. Fot. dg

Z ostrza żebra (a właściwie przełączki) idziemy pod -- nieprzystępnie wyglądającą - ścianę. Najlepiej bloki mijać z lewej strony. Zacięciem do góry, następnie w prawo do obniżenie terenu, pod trudno wyglądające zacięcie. Mijamy je krawędzią płyty.

Wspomniane wyżej zacięcie. Fot. dg

Za zacięciem "w lewo na pn. ściankę żebra i kominkowatą rysą 50 m do piarżystego wgłębienia. Z niego w lewo kilkanaście metrów na znacznie łagodniejszy teren".

Widok na łatwiejszy teren. Fot. dg

Tutaj wbijamy się do rynny, którą mniej więcej 220 metrów do piarżystego kotła pod ścianą szczytową Pośredniego Gerlacha (tutaj dwa żebra łączą się).

Ściana szczytowa Pośredniego Gerlacha. Widoczna charakterystyczna turniczka. Fot. dg

Z kotła idziemy w lewo, a następnie wśród połamanych bloków do góry, później trawers w lewo wśród potrzaskanych bloków, tak aby przejść nad turniczką z lewej strony.

Ściana szczytowa Pośr. Gerlachu. Fot. Tadeusz Grzegorzewski

Później trawersujemy w prawo kilkanaście metrów w stronę przełęczy pomiędzy Pośrednim Gerlachem, a Gerlachem. Nie dochodzimy do przełęczy, tylko uderzamy wprost do góry na szczyt Pośredniego Gerlachu.

Widok na Pośredni Gerlach. Fot. dg

Z niego później na główny wierzchołek Gerlacha.

Panoramka z wierzchołka Gerlacha. Fot. dg

Zejście

Zimą najsensowniej "Przez Batyżowiecką Próbę".

Sprzęt

Zestaw standardowy

Historia zdobywania

Nikt jeszcze nie dodał historii. Wrzuć w komentarzach!

Ciekawostki

Na stronie tatry.nfo.sk można znaleźć fototopo wschodniej ściany Gerlacha. Niestety Droga Stanisławskiego jest słabo wyrysowana. Jak dla mnie to byłby wariant "Stanisławski bardzo ortodoksyjnie" >M8. Polecam jednak korzystanie z opisu z WHP i niżej podpisanego :-).

Znasz ciekawostki o tej drodze? Podziel się nimi.

Cytaty

Znasz wypowiedzi ludzi o tej drodze? Podziel się nimi

Topo

Fototopo. Dodam, że opiera się ono głównie o nasze przejście i rysunek z WHP. Aktualnie wydaje mi się, że lepiej będzie korzystać z poniższego fototopo Kacpra. Opr. Damian Granowski

Orientacyjny przebieg drogi z solówki Kacpra Tekieli (patrz film poniżej). Po kliknięciu topo w większym rozmiarze. Opr. Kacper Tekieli

Masz topo? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Filmy

Wyszperałeś w sieci filmy o tej drodze? Podeślij linka w komentarzach, a chętnie zamieścimy!

Jeśli zauważyłeś nieścisłości w tym opracowaniu, lub chciałbyś coś dodać od siebie, to możesz to zrobić przez nasz system komentarzy :-)