Breithorn - malowniczy szczyt położony w Alpach Pennińskich. Składa się z pięciu wierzchołków, z których najwyższy ma 4164 m. Ze względu na łatwy dostęp z Zermatt (kolejka na Kleine Matterhorn (ok. 3820), jest popularnym celem. Zdecydowanie dobra propozycja na pierwszy czterotysięcznik - w przeciwieństwie do takiego Mont Blanca ;). Stamtąd możemy uderzyć na inne szczyty o podobnej wysokości, więc można zrobić ich od razu kilka.
Breithorn. Fot. Damian Granowski
Wysokość: 4164 m n.p.m.
Lokacja: Alpy Pennińskie (część Alpy Zachodnich) Leży na granicy Włoch i Szwajcarii
Pierwsze wejście: 1813, 13 VIII. Zespół: Henry Maynard, Joseph-Marie Couttet, Jean Gras, Jean-Baptiste Erin i Jean-Jacques Erin
Pierwsze wejście zimowe: 1888, 21 I. Zespół: A. Bürcher, J. Seiler i M. Stockalper
Opis
Malowniczy szczyt położony w Alpach Pennińskich. Aktualnie jest uważany za najłatwiejszy z alpejskich czterotysięczników, a to wszystko za sprawą wybudowania kolejki liniowej na Klein Matterhorn (3820 m n.p.m.). Szczyt można zdobyć z okolicznych schronisk: Rifugio Teodulo (3327 m), Rifugio Guide del Cervino (3480 m), Rifugio Guide Val d'Ayas (3420 m) oraz Rifugio Mezzalama (3036 m).
Widok z Zermatt na Matterhorn. Fot. Damian Granowski
Breithorn i Kleine Matterhorn. Fot. Damian Granowski
Breithorn posiada pięć wierzchołków:
- zachodni (najwyższy) - 4164 m
- centralny - 4159 m
- wschodni Breithornzwilling - 4106 m
- zachodni Breithornzwilling - 4139 m
- Roccia Nera (Schwarzfluh) - 4075 m
Widok na wierzchołek Breithornu z okolic Kleine Matterhorn. Fot. Damian Granowski
Historia zdobywania
Breithorn został po raz pierwszy zdobyty od strony południowo-zachodniej w 1813 roku. 21 stycznia 1888 roku, tą samą drogą, na szczyt weszli; A. Bürcher, J. Seiler i M. Stockalper.
Drogi:
- 15 września 1869 roku - Triftjigrat. Zespół: R. Fowler, P. Knubel i G. Ruppen.
- 27 lipca 1888 roku - droga północno-zachodnia i południowo-zachodnia. Zespół: G. Prothero and G. Taugwalder.
- 3 września 1919 roku - Bethmann-Hollweg. Zespół: D. von Bethmann-Hollweg i O. Supersaxo.
- 29 września 1979 roku - Bethermin-Gabarrou. Zespół: M. Bethermin i P. Gabarrou.
Wejście na Breithorn jest dość proste. Najłatwiej na szczyt jest wejść przy pomocy kolejki jadącec z Zermatt na Kleine Matterhorn. Kolejka dowiezie nas na 3820 metrów na Breithornpass. Stamtąd musimy przekroczyć lodowiec, a następnie łagodnymi zboczem (aczkolwiek raki i czekan obowiązkowe w ekwipunku) podejść na wierzchołek Breithornu (4164 metry). Z kolejki to 2-4 godziny marszu. Wycena według skali alpejskiej to F (łatwo). Uważa się, że Breithorn to najłatwiejszy czterotysięcznik. Kilka fotek więcej z wejścia, znajdziecie na moim blogu winterclimb.com.
Nie należy zapominać, że 4 tysiące metry to już wysokość, na którą trzeba mieć aklimatyzację. Wyjazd kolejką na 3820 m, a następnie marsz bez aklimatyzacji może być niezłą mordęgą. Zaleca się wcześniejszą aklimatyzację. Dodatkowo z Kleine Matterhorn idziemy już po lodowcu (dość prostym), więc istnieje szansa, że można wpaść w szczelinę, więc umiejętność chodzenia po lodowcu będzie przydatna.
Podejście kopułą szczytową Breithornu. Fot. Damian Granowski
Dla osób których nie stać na kolejkę, lub chcą wejść bez "sztucznych ułatwień" to można wyjść z Zermatt (ok. 1600 m n.p.m.) i wzdłuż tras narciarskich podejść (idealnie na skiturach) do Kleine Matterhorn. Robi się z tego niezła wyrypa. 2,5 kilometra deniwelacji i sporo kilometrów.
Poniżej panorama z wierzchołka
Ogólnie chyba taniej wyjdzie od strony Włoskiej, jeśli korzystacie z kolejek. Warto na jednym wyjeździe połączyć wejście na Breithorn z wejściem na Castora i Polluxa.
Zdjęcia
- Autor: Brak danych
- Autor: Fot. Arch. Breithorn
- Autor: Fot. Arch. Breithorn
- Autor: Brak danych
- Autor: Fot. Arch. Breithorn
- Autor: Brak danych
- Autor: Fot. Arch. Breithorn
- Autor: Fot. Arch. Breithorn
Filmy
Komentarze obsługiwane przez CComment